Schooltuin op Nederlandse wijze in bijna 2 weken a

Meerdere mensen die we hebben gesproken hadden ons verteld dat als je aan een bouwonderneming begint dat je ernstig rekening moest houden met Nepaleze vertragingen. Toch zijn we zoals eerder verteld 2 weken geleden begonnen met het spitten in de schooltuin. Nu staat er toch een volledig overdekte, tegen apen beschermde tuin met een heus hek dat op slot kan. Ook zijn de muren die aan de rijstvelden grenzen aan beide kanten (in de tuin en in het rijstveld) superstrak dicht gepleisterd zodat het water niet de tuin in kan lopen. Het dichtpleisteren en het afmaken van het voorliggende muurtje heeft nog wel het meeste tijd in beslag genomen. Dit komt omdat de stenen op waren en we dagen gewacht hebben op 10 nieuwe stenen, wat extra cement en natuurlijk de arbeidskrachten die het geheel zouden afmaken. Toch is er deze week eindelijk schot in de zaak gekomen en 2 dagen later was het muurtje af en waren de muren aan het rijstveld grenzend ambachtelijk dicht gepleisterd. Een aantal dagen hiervoor was ook de ironman begonnen met de stellage die het gaas zou gaan dragen die de tuin tegen rooflustige apen zou gaan beschermen. We hebben ons echt rot gelachen en tevens een beetje zorgen gemaakt. Er kwam een klein autootje volgeladen met stalen buizen die allemaal op maat gezaagd moesten worden en vervolgens op prehistorische wijze aan elkaar vast gelast worden. Twee dingen baarde ons een beetje zorgen: de eerste was het snoer dat naar het apparaat dat genoeg stroom zou opwekken om te kunnen lassen zat vol met open stukken waar je na aanraking onmiddellijk door werd geëlektrocuteerd. Dit snoer liep van achter het schoolplein helemaal naar de school waar het in de stoppenkast verdween. We hebben natuurlijk gelijk tegen die gasten gezegd dat ze pas mochten beginnen als ze de kale plekken op het snoer netjes afdekte en wegwerkte, zo gezegd zo gedaan. Het tweede waar we ons een beetje zorgen over maakte was het feit dat één van de twee werklui zo zat als een aap was!!!hahahaha hij stond daar een beetje tegen ons aan te stamelen in het Nepalees terwijl hij scheen te denken dat het Engels was. Nou we hebben het maar gelaten en ze zijn hun gang gegaan zonder enige ongelukken uiteindelijk. Het is zo onbegrijpelijk hoe de Nepalezen te werk gaan en hoe levensgevaarlijk hun gereedschappen en hun werkwijzen zijn. Kijk maar naar de foto’s dan zie je hoe oud en afgeragd al het materiaal eruit ziet. Aan het einde van de dag stond er weliswaar een stevige stellage waar alleen een poort in gemaakt moest worden en het geheel moest nog afgedekt worden met gaas. De poort en het frame dat op het muurtje kwam te staan zouden ze in de werkplaats afmaken. Gister kwamen ze zo waar met een superstrak frame aanzetten en zag de poort er ook echt goed uit, alleen was hij 30 cm langer dat hij in werkelijkheid moest zijn!!dit zouden ze daar wel even fixen als er weer stroom was, dat nu dagelijks 10 uur wordt afgesloten. We hebben het eindresultaat nog niet bekeken maar we hadden er vertrouwen in. Volgende week willen we de compost erin gaan storten en de eerste groenteplantjes gaan zaaien. Gister hebben we tevens een voorlichting gegeven aan de docenten die geheel in het teken stond van het Voedingsproject dat eigenlijk het hoofdproject is. In de voorlichting hebben we heel gestructureerd aan de leraren uitgelegd was we gaan doen, wat het doel is, wat we kunnen veranderen en van welke vitamines wij denken dat de kinderen een deficiëntie hebben. Het heeft iets langer dat een uur geduurd en we hadden wel een beetje het idee dat ze het allemaal begrepen. Toch is het moeilijk dit zeker te weten aangezien de gemiddelde Nepalees altijd ja zegt en het begrijpt, terwijl dit vaak niet het geval is. Het was echt leuk om als voedingskundige je kennis aan mensen over te dragen die echt niets van gezonde voeding weten en dan ook nog in het Engels. Ze stelden aan het eind allemaal vragen die wij dan heel professioneel konden beantwoorden, dit voelde goed. Tom en ik zijn deze week een medical check formulier gaan maken waarmee we aanstaande woensdag ongeveer 30 tot 35 kinderen mee gaan checken. Op het formulier staan kernmerken die kinderen met bepaalde voedingsdeficienties kunnen hebben. Vitamine C deficiëntie heeft bijvoorbeeld een slechte weerstand en een beschadigde huid als gevolg en dit kunnen we dan meten en bekijken met het gemaakte check formulier. Ook gaan we de geheugen en concentratie van de kinderen meten met vooraf gemaakte memory spelletjes en allerlei testen om het geheugen te testen. Als we dan later weer een check doen kunnen we goed zien of het geheugen en concentratie vooruit zijn gegaan.

Ook nog een leuk verhaaltje: Bonnie de schoolhond was op een gegeven moment zijn halsband kwijt, waarschijnlijk gejat op een van haar dagelijkse uitstapjes. Tom en ik hebben gelijk een nieuwe voor haar gekocht zodat ze niet voor straathond aangezien wordt. Diezelfde middag liepen we naar de bus om naar huis terug te gaan en 100 meter van de school zagen we een klein hondje bij een huis liggen met de halsband van Bonnie om!!!die hadden de eigenaren van dat hondje gewoon schaamteloos van Bonnie gejat en bij hun eigen hond om de nek geschoven!!!hahahahaha hoe vind je die??we hebben de halsband gelijk terug gevraagd en ze zou hem de volgende dag komen brengen, weet niet of dat nou gebeurd is of niet.

Nou bekijk maar even de foto’s van de tuin, maar we vertellen erbij dat de tuin nu wel bijna af is alleen hebben we daar nog geen foto’s van. Deze zullen spoedig volgen!!!