Eerste project begint vorm te krijgen

Een kleine week geleden zijn we begonnen met ons eerste project, de groentetuin. Na een stevig overleg met Laxmi, haar man en menig ander kwamen we tot een soort ontwerp en zijn Tom en ik begonnen met het omspitten en ontstenen van de grond. We liepen het eerste probleem aan en dat was dat er geen fatsoenlijke schep aanwezig was, alleen een soort kolenschep waar je niks mee kon beginnen. Het enige gereedschap dat we voor handen hadden waren twee hele kleine Nepaleze spades met een klein steeltje. De bedoeling was dat je met je rug gebogen in de grond ging hakken. Aangezien Tom en ik een stuk groter zijn dan de gemiddelde Nepalees kwamen de eerste rugpijnen al snel opzetten. Ook was er een kop van een pikhouweel waar de steel nog aangemaakt moest worden. In Nepal koop je alle gereedschappen zonder steel en maak je deze er later zelf bij door een stuk hout bij te snijden, heel ambachtelijk. De steel van onze pikhouweel werd gemaakt door de man van Laxmi, aan het einde zag deze er echt net als een echte uit. Met deze tools tot onze beschikking gingen we de grond te lijf maar kwamen na 1 hak al de eerste stenen tegen wat de trend voor het hele veld bleek te zijn. De ene steen was nog groter dan de ander en na een kwart veld omgeploegd te hebben stonden de eerste blaren op onze handen. Diezelfde middag hadden we een afspraak met de staalbouwer die de kooi rond de moestuin ging maken. Hij snapte gelijk de intentie van de tuin en begon de maten op te nemen, beetje uit lossen pols maar dat is Nepalees. Nadat we driekwart van de tuin om hadden gespit zijn we naar de werkplaats van de staalbouwer gegaan om de buizen en het afdekgaas te bekijken en samen met hem een ontwerp te maken. In zijn kantoor ging hij te werk met een liniaal en kwam al snel met een mooi ontwerp wat naar ons idee meer weg had van een tuinvilla dan van een simpele overdekking. Wij hadden geen flauw benul wat ijzer en bijbehorende hekwerken zouden gaan kosten dus alles vonden we mooi. Later die avond kregen we te horen dat het geheel 119000 rupee zou gaan kosten wat neerkomt op een slordige 1300 eurie!!!Dat was ons echt te veel van het goede aangezien er ook een muur bij gemaakt moest worden, compost, zaadjes, plantjes, en gereedschap. Diezelfde avond zijn we samen met de broer van Laxmi een nieuw ontwerp gaan maken dat meer op onze wensen aansloot, en echt alleen functie had als bescherming tegen rooflustige apen. De volgende dag (dinsdag) zouden we dit aan hem voorleggen en tot een nieuwe prijs komen, ook zou op deze dag de metselman komen die het bijbehorende muurtje zou maken. Die avond werd ik na het eten van een broodje tonijnsalade geveld door een kleine voedselvergiftiging en werd ik de volgende dag wakker met koorts en alle gevolgen van dien. Tom heeft de honneurs waargenomen en het laatste stuk grond dat omgeploegd moest worden voor zijn rekening genomen. De staalbouwer heeft het ontwerp aangepast en kwam met een nieuwe prijs waar wij na onderhandelen dik tevree mee waren. Ook de metselman kwam met een acceptabel voorstel en zou de volgende dag materiaal af komen leveren voor het bouwen van een simpel muurtje en voor het dichtpleisteren van twee muren. Deze muren moeten aan de onderkant dicht gepleisterd worden omdat de omliggende rijstvelden voor het planten onder water worden gelopen en dit vanzelfsprekend ook onze schooltuin in zou lopen. Woensdag was ik zodanig opgeknapt dat ik de klus van het graven van de greppel langs de muren aankon. Ook deze klus was een stuk zwaarder dan gedacht aangezien de grond heel stug is en vol zit met stenen.

Tussen al deze perikelen in was er ook weer een feestdag, de zogeheten Puja, waarbij de god van de educatie op school werd geëerd doormiddel van allerlei offertjes. Ook Tom en ik deden aan dit ritueel mee en kregen allerlei rode stippen op ons hoofd en werden getooid in mooie bloemen. Echt heel leuk om mee te maken omdat alle arme kindjes er hele mooi uitzagen en allemaal wat offertjes mee hadden in de vorm van een beetje gekleurde rijst, snoepjes, bloemen, fruit en wierook.

De dag nadat de eerste geul af was zou de voorliggende muur gebouwd worden maar dit konden we mooi vergeten omdat het waterpeil heel laag was, en voor cement is natuurlijk water nodig. De werklui vertrokken weer en zouden de dag erop terugkomen als de tank was bijgevuld. Het betalen van het bijvullen hebben Tom en ik voor onze rekening genomen aangezien 6000 liter water maar 500 rupee kost. Wij hebben deze dag nog even snel de andere kant van de muur voorzien van een goede greppel zodat deze ook dicht gepleisterd kan worden. Gister zijn ze begonnen met de bouw van de muur en is de watertank niet bijgevuld, gek hè?de tanker was niet gekomen en toch mochten ze beginnen???nou ja als onze tuin maar vorm krijgt dachten wij. Ook was er gister het food program waarbij de kinderen allemaal een warme maaltijd krijgen in de vorm van een lekkere groentemix en rijst of noedels. Echt super goed georganiseerd en heel gezond allemaal, er ging zoveel verse groente in dat iedereen wel 150 gram groenten kreeg denk ik. Wij hebben geholpen met de bereiding ervan en ze waren allemaal helemaal onder de indruk van de Hollandse snijtechnieken, met als gevolg dat ik bijna alle groente heb gesneden. De kinderen waren helemaal door het dolle heen toen ze iets kregen en iedereen mocht zelfs een tweede keer opscheppen en dat voor maar 2000 ruppee!!Wat we ook wel opvallend vonden was het feit dat de man en de vrouw die ons muurtje metselden hun was aan het doen waren in plaats van hun werk. Misschien dat ze thuis geen schoon water he